رمالی و فال‌گیری؛ وصله ناجور انسان مدرن قرن بیست و یکم
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۴۶۶۰۲
متاسفانه همچنان شاهدیم که انسان مدعی تمدن و پیشرفت قرن بیست و یکم سرنوشت خود را در دستان رمالان و دعانویسان می‌بیند و بعضا حتی پول هنگفتی به جیب این کلاهبرداران سرازیر می‌کنند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از جهانبین نیوز، خرافه و جادو تقریباً جزء جدانشدنی زندگی بشر از قدیم الایام بوده است و این موضوع به انحاء مختلف در بین جوامع رواج داشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به قولی می‌توان اینگونه عنوان کرد که جادوگری از سال‌های بسیار دور در میان نوع بشر رواج داشته و البته میزان و درجه این پدیده بسته به باورپذیری هر قومی متفاوت بود.
برخی از اقوام در تاریخ زیر سایه رمالی و جادوگری، با استفاده از علم پایین مردم دست به اعمال بسیار شنیع همچون قربانی انسان می‌زدند، برخی اقوام جادوگران را بسیار عزیز می‌دانستند و برخی دیگر به حدی از جادوگران نفرت داشتند که آنها را در آتش می‌سوزاندند.
به هر حال این رفتار قابل تامل انسان که دوست دارد کمبودهای زندگی خود را در گرو مسائل ماورالطبیعه ببیند ادامه پیدا کرده و امروزه در دورانی که ادعا می‌شود دوران بلوغ بشر است به سبک و سیاق دیگری خود را نشان می‌دهد.
در ادامه سعی شده تا به پدیده رمالی به عنوان یک آفت و آسیب اجتماعی و تاریخچه این موضوع در ادیان مختلف پرداخته شود.
ایرانیان و جادوگری
ایرانیان جادوگری را امری ناپسند می‌دانستند و جادوگران را مستحق مرگ، اما بعضا در مواردی خاص از توانایی جادوگران برای درمان بیماری‌های سخت استفاده می‌کردند.
اکثر تمدن‌های باستانی در سراسر جهان چه مخفیانه و چه به‌صورت آشکار به جادوگری تمایل داشتند.
توجه به جادوگری نسل به نسل منتقل و در طول زمان دچار تغییرات شد تا اینکه امروز به شکلی دیگر در جامعه امروزی رواج پیدا کرده است.
نظر دین اسلام در باب جادوگری
موضوع مهم در این بین مخالفت ادیان مختلف آسمانی با جادوگری و به نوعی رمالی است، دین اسلام به جادو و جادوگری اعتقاد دارد تا جایی که در آیات قرآن نیز به آن اشاره کرده است آن جا که در سوره بقره به داستانی درباره هاروت و ماروت و ظلمی که جادوگران آن زمان در حق مردم روا می‌داشتند می‌پردازد اما بشدت این رفتار را ناپسند می‌داند.
آیه 102 سوره بقره این گونه بیان می‌کند که:
وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّیَاطِینُ عَلَىٰ مُلْکِ سُلَیْمَانَ ۖ وَمَا کَفَرَ سُلَیْمَانُ وَلَٰکِنَّ الشَّیَاطِینَ کَفَرُوا یُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَکَیْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ ۚ وَمَا یُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّىٰ یَقُولَا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلَا تَکْفُرْ ۖ فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ ۚ وَمَا هُم بِضَارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَیَتَعَلَّمُونَ مَا یَضُرُّهُمْ وَلَا یَنفَعُهُمْ ۚ وَلَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ۚ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْا بِهِ أَنفُسَهُمْ ۚ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ
ترجمه آیات:
و آنچه را که شیطان [ صفت ] ها در سلطنت سلیمان خوانده [ و درس گرفته ] بودند، پیروی کردند. و سلیمان کفر نورزید ، لیکن آن شیطان [صفت] ها به کفر گراییدند که به مردم سحر می آموختند. و [ نیز از ] آنچه بر آن دو فرشته، هاروت و ماروت ، در بابِل فرو فرستاده شده بود [ پیروی کردند ]، با اینکه آن دو [ فرشته ] هیچ کس را تعلیم [ سحر ] نمی کردند مگر آنکه [ قبلًا به او ] می گفتند: «ما [ وسیله ] آزمایشی [ برای شما ] هستیم، پس زنهار کافر نشوی.» و [ولی آنها از آن دو [فرشته] چیزهایی می آموختند که به وسیله آن میان مرد و همسرش جدایی بیفکنند. هر چند بدون فرمان خدا نمی توانستند به وسیله آن به احدی زیان برسانند. و [خلاصه] چیزی می آموختند که برایشان زیان داشت، و سودی بدیشان نمی رسانید. و قطعاً [ یهودیان ] دریافته بودند که هر کس خریدار این [ متاع ] باشد ، در آخرت بهره ای ندارد. وه که چه بد بود آنچه به جان خریدند- اگر می دانستند.
ائمه اطهار و معصومین(ع) نیز تاکیدا و مدام مردم را از توجه به آن چه غیر از خدا و سخن خداوند است بر حذر داشته‌اند.
حاجت‌روایی در سایه آیات قرآن و ادعیه قرآنی حاصل می‌شود
بعضا دیده شده برخی انسان‌های متدین و مقرب به درگاه الهی با استفاده از آیات قرآن یا اذکاری همچون صلوات مردم را تشویق می‌کنند تا هر آنچه در زندگی نیاز دارند صرفا از درگاه خداوند طلب نمایند.
سوءاستفاده نتیجه اعتقاد به رمالی و دعانویسی
این روزها شاهدیم عده‌ای در قالب رمال و دعانویس مردم را به اصطلاح عامه " سرکیسه" می‌کنند، آسیب‌های اجتماعی ناشی از این شیوه کلاهبرداری به اندازه‌ای وسیع و زیاد است که نمی‌توان در این مجال کوچک به آن اشاره کرد.
کلاهبرداری رمالان در قالب‌های مختلف و به شیوه‌های گوناگون انجام می‌شود، عده‌ای با وجود آنکه هیچ اعتقادی به آیات قرآن ندارند اما برای عوام‌فریبی و جلب بیشتر اعتماد مردم این آیات را بدون توجه به معنی آنها بر روی کاغذ نوشته به دست مردم می‌دهند، عده‌ای دیگر فال قهوه و نخود و چه و چه را برای فریب مردم استفاده می‌کنند.
و متاسفانه بارها دیده شده است که مراجعه‌کنندگان به رمال‌ها و فالگیرها چگونه در دام این شیادان گرفتار شده و علاوه بر پول خود بعضا مورد آزار و اذیت آنان واقع شده و حتی آبرویشان را نیز از دست می‌دهند.
حجت‌الاسلام سید حسن جلالی در گفت‌وگو با جهانبین نیوز گفت: دعانویسی که این روزها در بین مردم شایع شده است صرفا کلاهبرداری بوده که مورد تایید هیچ کدام از علما اسلام نیست.
کارشناس مسائل دینی افزود: در زمان‌های گذشته انسان‌های متدین و با تقوایی وجود داشت که با استفاده از آیات قرآن سعی در گره‌گشایی از کار مردم داشتند، اما امروزه این شیوه کاملا تغییر کرده و رمالی مثلا برای ایجاد فاصله بین مردم، استفاده می‌شود، این مسئله کجا در دین اسلام و در بین علما و بزرگان پذیرفتنی است.
وی خاطرنشان کرد: دعانویسی اگر آیات قرآن یا ذکر دیگری باشد اشکال ندارد، اما آنچه این روزها با عنوان دعانویسی مرسوم شده است کلاهبرداری است، استفاده از قهوه، استخوان حیوانات یا کتاب‌هایی که خود دعانویس هم معنای آن را نمی‌داند کاملا دروغ و کذب است.
جلالی اضافه کرد: برخی از دعانویس‌ها تنها به نوشتن دعا بسنده نمی‌کنند و به مراجعه‌کنندگان خود توصیه‌های عجیب و غریبی ازجمله دفن دعا در قبرستان و... می‌کنند، همچنین برخی افراد با نیات سوء مثل فاصله انداختن میان مردم، تخریب راوبط بین زن و شوهر و... اقدام به خرید دعا می‌کنند قطعا چه دعانویس و چه کسی که دعا را می‌خرد اگر با این نیات اقدام به این کار کند فعل حرام مرتکب شده است.
به گزارش جهانبین نیوز، اطلاع و بصیرت از آسیب‌های اجتماعی و مخاطراتی که بعضا در دنیای اطراف وجود دارد نشانه عقل سلیم است، اینکه یک نفر عادی مثل خودمان بتواند سرنوشت و آینده‌مان را در استکان قهوه، یا در قبرستان، یا در کتاب‌هایی با نوشته‌های عجیب و غریب که حتی خود فرد هم معانی آن را نمی‌داند بسیار دور از ذهن است.
نباید اجازه دهیم عده‌ای سودجو از سادگی ما سواستفاده کرده و جیب خود را پر از پول کنند یا حتی آزار و اذیت‌های مختلف به ما برسانند، این مهم تنها با علم و مطالعه بدست می‌آید و اینکه این اعتقاد را داشته باشیم که تنها خداوند متعال است که قادر به تغییر یا بهبود شرایط زندگی هر انسانی است.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۴۶۶۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تشخیص بدعت و انحرافات، ویژگی ممتاز یک معلم
امروز مصادف است با سالروز شهادت علامه بزرگوار مرحوم مطهری رضوان الله تعالی علیه که به عنوان روز معلم نامگذاری شده، بدین جهت چند جمله‌ای عرض می‌کنم.
اولاً باید یاد آن شهید بزرگوار همیشه زنده باشد. ارزش وجودی مرحوم مطهری(ره) در این بود که خطر انحرافات، بدعت‌ها و آسیب‌ها و حملاتی که به دین و اعتقادات مردم می‌شد را به موقع تشخیص داده و با آن مقابله می‌کرد و این ویژگی ممتاز یک معلم است.
معلم حقیقی انسان که نظیر و مثلی ندارد خدای تبارک و تعالی است. این عنوان «علّم آدم الاسماء» و علم اسماء که خدای تبارک و تعالی به آدم تعلیم نمود، فقط این نبود که یک اسماء و حقایقی را به آدم نشان داده باشد، بلکه راه سعادت و شقاوت و اسباب آن را نیز به او نمایانده است. با نگاهی مختصربه قرآن می‌بینیم اسباب سعادت و خوشبختی همین‌طور اسباب خسران و حتی خسران مبین، همه در قرآن بیان گردیده است.
یک معلم واقعی هم باید به این مرحله برسد و همه همّ و تلاش ما و شما نیز باید همین باشد. در این‌صورت است که اطلاق معلم آن هم در حد یک موجبه‌ی جزئیه بر ما مفهوم پیدا می کند.
اگر امروز بخواهیم معلم نمونه قرن را معرفی کنیم باید امام خمینی(ره) را نام ببریم که چگونه بشر را متوجه خطرات جهانی این قرن کرد. امام فقط با طاغوت ایران مقابله نکرد، امام فقط خطر پهلوی را در ایران تشخیص نداد که با آن مقابله کند، امام خطر استکبار جهانی را به بشریت گوشزد کرد و همه مردم دنیا را متوجه این خطر بزرگ نمود و راه مقابله با آن را بیان کرد.
امام(ره) خطر اسرائیل و صهیونیزم را برای همه ادیان بیان کرد نه فقط برای اسلام. اسرائیل برای همه ادیان و همه کشورهای اسلامی خطرناک است. امام(ره) همه انسان‌ها و همه علما و دانشمندان مذاهب را به مقابله با خطر اسراییل دعوت نمود و این شاخص بزرگ یک معلم است.
می‌خواهم این نتیجه را بگیرم که همه ما مخصوصاً در این زمان، باید مراقب دین و اعتقادات مردم از هجوم بدعت‌ها، خرافات و اشتباهاتی باشیم که عده‌ای بخواهند در دین داخل کنند. چنانچه یک مدرس و استاد حوزه به این مهم توجه داشته باشد او می‌شود معلم واقعی.
همه ما باید به این سمت برویم. گاهی که انسان در خلوت خودش محاسبه می‌کند که کجا وظیفه خودش را درست انجام داده و کجا انجام نداده؟ مشاهده می‌کند که در خیلی از جاها کوتاهی کرده است. باید کاملا مراقب انحرافات بود، متأسفانه در سیمای جمهوری اسلامی مباحثی در سی‌شب از ماه رمضان مطرح گردید که بسیاری از آنها بی‌اساس بود که اکنون من نمی‌خواهم به تفصیل وارد این موضوع شوم. اینها را چه کسی باید دنبال کند و جواب بدهد، در آخر هم منتهی شد به یک اهانت بسیار شرم‌آور به ساحت مقدس رسول اکرم(ص) که انسان اگر از این جهالت و از این اهانت دِق کند و بمیرد حق دارد، ولی متأسفانه مطرح شد.
در این سخنرانیها اگر کسی دقت کند گوینده ناخودآگاه به این نتیجه رسیده که دین در هیچ زمانی برای مردم پذیرش ندارد و اولیای دین نمی توانند مردم را جذب دین کنند. آیا این نتیجه با حقیقت دین سازگاری دارد؟ آیا این انحراف نیست؟ مسئولین صدا و سیما اشکالات علمی این مطالب را از حوزه و اندیشمندان مطالبه کنند و عده‌ای کارشناس دینی که لااقل بهره‌ای از اجتهاد دارند را بکار گیرند تا راجع به آن اظهار نظردقیق نمایند. حرف‌های مطرح در آن برنامه پر از اشکال علمی و التقاط و انحراف و تفسیر به رای است، انسان این درد را کجا ببرد؟
«هُدًی لِلْمُتَّقِینَ» را با اینکه آیات بعد آن«الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ...» معنا کرده، معنا می‌کند به کسانی که حسود نیستند، ما به چه دلیلی از جیب خودمان، آیات قرآن و روایات را اینطور تخریب کرده و به ذهن جوانان و جامعه القا کنیم. در علم اصول و قواعد تفسیر واضح است که هر حدیثی که مشابهت لفظی با یک آیه دارد را نمی‌توان در تفسیر آن آیه قرار داد و اساساً حدیث را باید بر اساس ضوابط علم اصول تفسیر نمود در حالیکه در این سخنرانیها بدون توجه به این نکات صحبت شده است.
بنابراین حوزه‌ها باید بیدار باشند. بسیار مایه تأسف است که انسان ببیند یک مسائل انحرافی آن هم در مقدس‌ترین زمان‌ها از سیمای جمهوری اسلامی پخش می‌شود و متأسفانه در حوزه علمیه احدی به آن پاسخ نمی‌دهد. چرا؟ ما همه دلسوز انقلابیم، پوست و خون و رگ‌مان انقلاب است ولی این انقلاب را ما برای اسلام و احیای مکتب امام صادق(ع) می‌خواهیم. منِ طلبه حق ندارم از جیب خودم مطلبی را مطرح کنم که نه اساس دارد نه دلیل. این دردی است که امروز وجود دارد.
روز معلم نه فقط روز تجلیل از مرحوم علامه مطهری(ره)؛ بلکه باید تجلیل از همه اساتید و فقها و حکما و مفسران حاضر و درگذشته باشد. کار یک معلم از کار یک طبیب به‌مراتب مهم‌تر و بزرگتر است. آیا روایت «ابٌ علّمک» را به صرف اینکه کسی یک اصطلاحات و اقوالی را بلد باشد و برای شما ذکر کند می‌توان بر او تطبیق داد؟ یا ابٌ علّمک کسی است که موارد خطر را بشناسد و بفهمد و تعلیم دهد؟ وقتی انسان به صنف عالمان توجه کند تنها صنفی که می‌تواند انحراف و بدعت‌ها را تشخیص دهد فقها هستند، چرا فرمودند «الفقهاء حصون الاسلام»؟ نگفتند حکما و مفسران. فقه در این روایت به معنای اعم نیست بلکه آنهایی است که آشنا با احکام دین، با حلال و حرام و ضوابط آن هستند که می‌توانند اسلام را حفظ کرده و حصن برای اسلام باشند. ما باید در این مسیر قرار گرفته و پیش رویم.
از این محبت و بزرگواری‌ای که آقایان در مقام تکریم از استاد نسبت به بنده فرمودند متشکرم. بحمدلله آقایان خود از اساتید هستند، من همیشه خدا را نسبت به این لطف و عنایتی که در کنار همه الطاف و نعمش فرموده شاکرم که در مجلس بحث ما عده‌ای قابل توجه حضور دارند که هر یک از اساتید دروس عالی حوزه و اهل دقت و نظر هستند.
دعا می‌کنم خداوند افق‌های بزرگ علمی را به روی همه ما باز کند، گاهی فکر می‌کنم عمر تمام شد، چه چیز دست ما آمده؟ هیچی! از این صحبت‌ها و تعریف‌هایی هم که می‌شود فریب نباید خورد. اینها همه تخیل است و آدم خیال می‌کند، واقع این است که ما باید با دعا و تضرع، با نماز شب و توسل به ائمه(ع) از خدا بخواهیم وقتی از دنیا می‌رویم دستان ما از علم پر باشد، هر چه که علم انسان بیشتر باشد رتبه او در عالم قیامت و تقربش به خدا بالاتر است، اینکه در قیامت شأن عالم از شهید هم بالاتر است، وجهش همین است، ان شاء‌الله خداوند نصیب همه ما بفرماید.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت